5 veya 6
milyon önce Homo sapiens diğer
kuyruksuz maymunlardan ayrılarak iki ayak üzerinde yürümeğe
başladığında,vertebral kolunun şekli ve yönelimi ayaklar üzerinde dik durmaya
başlamasıyla belirgin bir biçimde değişmiştir.
Omurilik,daha
çok açmak gerekirse,içinden omuriliğin uzandığı vertebral kanal son yıllarda
evrimsel incelemelerde popüler hale gelmiştir.
Ann
Maclarnon,dilin evrimi hakkında insan konuşması üretmek için gerekli olan
benzersiz nefes kontrolünün olduğunu dikkat çekiyor. Nefes; göğüs kafesi
(interkostal) kasları,diyafram ve diğer kaslar tarafından kontrol edilir.
Bu
kasların tümü toraks vertebrasının bulunduğu bölgede omuriliğe bağlanan
perifaeral (çevresel) sinirlerle donatılmıştır. MacLarnon’ın araştırması modern
insandaki toraks veretbral kanal boyutunun, insan olmayan primatlar veya Homo ergaster gibi ilk insanlar göre
daha büyük olduğu göstermiştir.
MacLarnon
toraks vertebral kanal boyutunun dilin evrimi için anatomik bir işaretçisi
olabileceğini ileri sürmüştür fakat Homo
erectus çok küçük bir toraks vertebral kanalına sahipti. Homo erectus’un dil konusunda bilgi verici olmadığı düşünüldü
ve MacLarnon araştırması zayıflamış gibi görünse de , insan omuriliğindeki
toraks kalınlaşmasının,konuşma üretimi sırasındaki nefes kontrolü için bir
uyarlama olduğunu savunan varsayım hala geçerlidir.
